نزار قبانی سوریه لی شاهیرنگ (تلومونی الدنیا) آدلی شعرننگ ترجمه سی

دنیا منی یازقاریار هر قاچان اونی سویمده

همانا آیدارسنگ سویگی نی من یارادیب یاسان یالی

همانا من اونی گل لارینگ یانقاق لارنا چکن یالی

همانا من اونی گوکداکی قوشلارا اِوردن یالی

یا دا بوغدای یرلره من اونی اکن یالی

یا دا دریالارئنگ سولارنا اردن یالی

عینی من اونی آوادان آی یالی ادیب آسماندان آسان یالی

دنیا منی یازقاریار هرقاچان دا انگ سویگلیم دیب آیدامدا یاده اونی یادلامدا

همانا من سویگینگ اوزی یا انه سی یا دا اویاسی یالی

بو سویگی قارشمایان یرمدن گلیار

بارچا تانیان زادلاریمدان اویدگه شیگ

بارچا اوقان و اشتن زادلاریمدان اویدگه شیگ

باشدان سویگینگ اندیگ بولیان لیغنی بیلسه دیم اندیگ ادمزدم بلکی ده

اوننگ یلـّی قاپی لغنی بیلسه دیم هرگیز اونی آچمازدیم

اوننگ سوشگه دن بیر کوکرد دگنی بیلسه دیم آصلا اونی یاقمازدم

بو هواس انگ قاتما قارشلیق لی من بیلن یاشان سویگی

کاش مانگا اوسّام چقیب گلنده اونگ  اونگنده دوریب بیلسه دیم

کاش اول منی اولدرماکا من اونی اولدرسه دیم

بو هواسی من گیجه لرده گوریارین

توتی لاریمدا کوینگم ده عطرمدا توپارلامدا گوریارین

نقش  یالی ال لارمنگ آیاسندا گوریارین

صورات یالی دویغی لارمدا گوریارن

اوننگ پتور قالماقال چاقا لغنی آیدان بولسادنگیز اونی کونگلمه سالمازدیم

شیله ده اوننگ یورگمنگ پنجره سننگ سویشه سنی دوجاگنی بیلسه دیم حوکمان ترک ادردم

اوننگ بیر ناچه سالیم دا اودلار توتاشدرجاغنی

و بار زادی آغتار دونگدر ادجگ لگنی

و توپارلاری قزل گوگ رنگلره بویاجاق لغنی بیلسه دیم

حوکمان اونی یانمدان قاواردم

ای باهاسنا یتیب بولماجاق زاد

من اونی سویمدا تانگرینی اوزیمدن بگندردم

بو هواس اینگ آوادان  من بیلن یاشان سویگی دئر

اینگ یوقملی یاشان سویگیم

کاش منی گورماگه  گلنده بویننا گُل اوراسادیم

کاش  آغلاب یانما گلنده

اونگا قاپی لارمی آچیب داشنی گلزار ادسه دیم

یازقاریار:سرزنش می کند

توتی لاریمدا : در پرده هایم

رنگلره بویماق:رنگ آمیزی کردن

سوشگه :کبریت

 

تلومني الدنيا

نزار قباني

تلومني الدنيا إذا أحببتهُ

كأنني.. أنا خلقتُ الحبَّ واخترعتُهُ

كأنني أنا على خدودِ الوردِ قد رسمتهُ

كأنني أنا التي..

للطيرِ في السماءِ قد علّمتهُ

وفي حقولِ القمحِ قد زرعتهُ

وفي مياهِ البحرِ قد ذوّبتهُ..

كأنني.. أنا التي

كالقمرِ الجميلِ في السماءِ..

قد علّقتُه..

تلومُني الدنيا إذا..

سمّيتُ منْ أحبُّ.. أو ذكرتُهُ..

كأنني أنا الهوى..

وأمُّهُ.. وأختُهُ..

هذا الهوى الذي أتى..

من حيثُ ما انتظرتهُ

مختلفٌ عن كلِّ ما عرفتهُ

مختلفٌ عن كلِّ ما قرأتهُ

وكلِّ ما سمعتهُ

لو كنتُ أدري أنهُ..

نوعٌ منَ الإدمانِ.. ما أدمنتهُ

لو كنتُ أدري أنهُ..

بابٌ كثيرُ الريحِ.. ما فتحتهُ

لو كنتُ أدري أنهُ..

عودٌ من الكبريتِ.. ما أشعلتهُ

هذا الهوى.. أعنفُ حبٍّ عشتهُ

فليتني حينَ أتاني فاتحاً

يديهِ لي.. رددْتُهُ

وليتني من قبلِ أن يقتلَني.. قتلتُهُ..

هذا الهوى الذي أراهُ في الليلِ..

على ستائري..

أراهُ.. في ثوبي..

وفي عطري.. وفي أساوري

أراهُ.. مرسوماً على وجهِ يدي..

أراهُ منقوشاً على مشاعري

لو أخبروني أنهُ

طفلٌ كثيرُ اللهوِ والضوضاءِ ما أدخلتهُ

وأنهُ سيكسرُ الزجاجَ في قلبي لما تركتهُ

لو أخبروني أنهُ..

سيضرمُ النيرانَ في دقائقٍ

ويقلبُ الأشياءَ في دقائقٍ

ويصبغُ الجدرانَ بالأحمرِ والأزرقِ في دقائقٍ

لكنتُ قد طردتهُ..

يا أيّها الغالي الذي..

أرضيتُ عني الله.. إذْ أحببتهُ

هذا الهوى أجملُ حبٍّ عشتُهُ

أروعُ حبٍّ عشتهُ

فليتني حينَ أتاني زائراً

بالوردِ قد طوّقتهُ..

وليتني حينَ أتاني باكياً

فتحتُ أبوابي لهُ.. وبستهُ